انجمن توسعه مشارکت عمومی خصوصی ایران
در مدل های مشارکت عمومی خصوصی، پروژه های زیرساختی عموما از طریق برگزاری مناقصه و رقابت میان سرمایه‌گذاران واگذار می شود اما پیش از واگذاری پروژه و حتی قبل از برگزاری مناقصه، نهاد مناقصه‌گر باید وضعیت پروژه، سرمایه‌گذاران و دستگاه اجرایی را ارزیابی کند.
پروژه هایی که به لحاظ اقتصادی به صرفه نیستند، قابلیت اجرا در چارچوب مدل های مشارکتی را ندارند چرا که اولا بخش خصوصی از آنها استقبال نمی کند ثانیا در صورت غفلت طرفین و واگذار نمودن پروژه به بخش خصوصی، پروژه به احتمال زیاد به اتمام نمی رسد و تلاش طرفین بی‌نتیجه می ماند. علاوه بر این، نهاد مناقصه‌گر در کنار بررسی پروپوزال ها می بایست سوابق عملکردی سرمایه گذاران در گذشته و نیز وضعیت آنها در سال های آتی را نیز مورد توجه قرار دهد تا در ادامه پروژه با مشکل مواجه نشود. در پایان نیز، دستگاه های اجرایی همکار در انجام پروژه باید به دقت انتخاب شود. در قراردادهای مشارکتی ممکن است برخی دستگاه ها مسئولیت تامین مواد اولیه، برخی مسئولیت خرید خدمات ارائه شده و برخی دیگر نیز مسئولیت تضمین شرایط قانونی قرارداد بر برعهده گیرند. کیفیت انجام این مسئولیت ها در طی دوره اجرای پروژه بسیار موثر خواهند بود.
این موضوع در سایر کشورها از طریق شرکت های اعتبارسنجی نیز انجام می شود. این شرکت ها در کنار اعتبارسنجی و رتبه‌بندی بخش عمومی و خصوصی و پروژه‌ها، اطلاعات نسبتاً کاملی در مورد مباحث فنی و اقتصادی پروژه و ریسک‌های پروژه برای تسهیل فرایند تصمیم‌گیری به سرمایه‌گذار ارائه می کنند. خلا وجود این موسسات در کشور برای ارزیابی بخش عمومی و خصوصی و بررسی وضعیت پروژه‌ها احساس می‌شود. لذا یکی از کمیته های تخصصی انجمن به انجام ارزیابی و رتبه‌بندی سرمایه گذاران، دستگاه هایی اجرایی و پروژه ها می پردازد.